carillon

n. (பிர.) இசைபடு மணி ஒலித்தொகுதி, மணி ஒலி எழுப்பும் இசைப்பொறி அமைவு, மணிகளின் மூலம்மிழற்றப்படும் இன்னிசை.

---

Car"il*lon, n. Etym: [F. carillon a chime of bells, originally consisting of four bells, as if fr.. (assumed) L. quadrilio, fr. quatuer four.] 1. (Mus.) Defn: A chime of bells diatonically tuned, played by clockwork or by finger keys. 2. A tune adapted to be played by musical bells.

---