blatter
n. சடசடவென்று அடிக்கும் வன்காற்று மழை, (வினை) சடசடவென்ற இரைச்சலுடன் பெய், சளசளவென்று உரையாடு, வம்பள.
Blat"ter, v. i. [imp. & p. p. Blattered.] Etym: [L. blaterare to babble: cf. F. blatérer to bleat.] Defn: To prate; to babble; to rail; to make a senseless noise; to patter. [Archaic] "The rain blattered." Jeffrey. They procured . . . preachers to blatter against me, . . . so that they had place and time to belie me shamefully. Latimer.