benignant
a. அருளுடைய, அன்புடைய, நலம் பயக்கிற.
Be*nig"nant, a. Etym: [LL. benignans, p. pr. of benignare, from L. benignus. See Benign.] Defn: Kind; gracious; favorable. -- Be*nig"nant*ly, adv.
a. அருளுடைய, அன்புடைய, நலம் பயக்கிற.
Be*nig"nant, a. Etym: [LL. benignans, p. pr. of benignare, from L. benignus. See Benign.] Defn: Kind; gracious; favorable. -- Be*nig"nant*ly, adv.