benign
a. சாதகமான, பெருந்தகைமையுள்ள, அன்பான, கண்ணோட்டமுடைய, நற்பேறுள்ள, நலம் செய்கிற, நோய்வகையில் கடுமையாயிராத, தணிவான, ஏதம் விளைக்காத.
Be*nign", a. Etym: [OE. benigne, bening, OF. benigne, F. bénin, fem. bénigne, fr. L. benignus, contr. from benigenus; bonus good + root of genus kind. See Bounty, and Genus.] 1. Of a kind or gentle disposition; gracious; generous; favorable; benignant. Creator bounteous and benign. Milton. 2. Exhibiting or manifesting kindness, gentleness, favor, etc.; mild; kindly; salutary; wholesome. Kind influences and benign aspects. South. 3. Of a mild type or character; as, a benign disease. Syn. -- Kind; propitious; bland; genial; salubrious; favorable salutary; gracious; liberal.