புண்ணியமூர்த்தீ

punniyamoorthee

புண்ணியமே உருவெடுத்தாற் போன்றவன். புண்ணியமூர்த்தி தன்னைக் காணலாமென்னு மாசை (கம்பரா. மாயாசன. 22). 1. A holy person, considered an embodiment of virtue;

Tamil Lexicon

---

puṇṇiya-mūrtti
n. id.+.
1. A holy person, considered an embodiment of virtue;
புண்ணியமே உருவெடுத்தாற் போன்றவன். புண்ணியமூர்த்தி தன்னைக் காணலாமென்னு மாசை (கம்பரா. மாயாசன. 22).

2. God;
கடவுள்.

3. Buddha;
புத்தன். (திவா.)

4. Arbat;
அருகன். (பிங்.)

DSAL

---