கோட்டுமண்கொள்

koattumankol

kōṭṭu-maṇ-koḷ-,
v. intr. id. +.
To break up earth with horns or tusks;
மண்ணைக் கொம்பாற்குத்திப் பெயர்த்தல். கோட்டுமண் கொண்டிடந்து (திவ். பெரியாழ். 3, 3, 9).

DSAL

---