கோங்கம்

koangkam

kōṅkam,
n. id.
See கோங்கிலவு. முறியிணர்க் கோங்கம். (ஐங்குறு. 366).
.

kōṅkam,
n. cf. கோரங்கம்.
Emblic myrobalan. See
நெல்லை. (மலை.)

DSAL

---