ventilate
v. காற்றோடவிடு, அறையைக் காற்றோட்டமாக வை, காற்றால் தூய்மையாக்கு, குருதிக்குக் காற்றுட்டித் தூய்மைப்படுத்து, பொதுமக்கள் பரிசீலனைக்கும் விவாதத்திற்கும் விடு, வெஷீயிட்டுப் புழுக்கம் குறைவி, அடக்கி வைத்த உணர்ச்சிகளை வெஷீயிடு, அடக்கிவைத்த குறைகளை வெஷீயிட்டுத் தெரிவி.
Ven"ti*late, v. t. [imp. & p. p. Ventilated; p. pr. & vb. n. Ventilating.] Etym: [L. ventilatus, p. p. of ventilare to toss, brandish in the air, to fan, to winnow, from ventus wind; akin to E. wind. See Wind rushing air.] 1. To open and expose to the free passage of air; to supply with fresh air, and remove impure air from; to air; as, to ventilate a room; to ventilate a cellar; to ventilate a mine. 2. To provide with a vent, or escape, for air, gas, etc.; as, to ventilate a mold, or a water-wheel bucket. 3. To change or renew, as the air of a room. Harvey. 4. To winnow; to fan; as, to ventilate wheat. 5. To sift and examine; to bring out, and subject to penetrating scrutiny; to expose to examination and discussion; as, to ventilate questions of policy. Ayliffe. 6. To give vent; to utter; to make public. Macaulay took occasion to ventilate one of those starling, but not very profound, paradoxes. J. C. Shairp.