etiolate
v. செடிவகையில் ஔதபடாமல் தடுத்துப் பசும்பகுதி வௌதறச் செய், ஆள்வகையில் வௌதறச்செய்து நோய்த்தோற்றம் உண்டுபண்ணு.v. செடிவகையில் ஔதபடாமல் தடுத்துப் பசும்பகுதி வௌதறச் செய், ஆள்வகையில் வௌதறச்செய்து நோய்த்தோற்றம் உண்டுபண்ணு.
E"ti*o*late. v. i. [imp. & p. p. Etiolated; p. pr. & vb. n. Etiolating.] Etym: [F. étioler to blanch.] 1. To become white or whiter; to be whitened or blanched by excluding the light of the sun, as, plants. 2. (Med.) Defn: To become pale through disease or absence of light. E"ti*o*late, v. t. 1. To blanch; to bleach; to whiten by depriving of the sun's rays. 2. (Med.) Defn: To cause to grow pale by disease or absence of light. E"ti*o*late, E"ti*o*la`ted, a. Defn: Having a blanched or faded appearance, as birds inhabiting desert regions.