veer
v. திசை மாற்று, திசைமாற்றித் திருப்பு, காற்று வகையில் திசைமாறித் திரும்பு, திசை மாறு, மனத்தை மாற்று, நடத்தை-மொஸீ மாற்றிக்கொள், மொஸீப்பண்பு மாற்று, கருத்து மாறுபடு, பண்பு மாறுபடு, காற்று வகையில் கதிரவனை நோக்கி வீசு, (கப்.) கப்பலின் வேகத்தைக் குறை, தளர்த்து.
Veer, v. i. [imp. & p. p. Veered; p. pr. & vb. n. Veering.] Etym: [F. virer (cf. Sp. virar, birar), LL. virare; perhaps fr. L. vibrare to brandish, vibrate (cf. Vibrate); or cf. L. viriae armlets, bracelets, viriola a little bracelet (cf. Ferrule). Cf. Environ.] Defn: To change direction; to turn; to shift; as, wind veers to the west or north. "His veering gait." Wordsworth. And as he leads, the following navy veers. Dryden. an ordinary community which is hostile or friendly as passion or as interest may veer about. Burke. To veer and haul (Naut.), to vary the course or direction; -- said of the wind, which veers aft and hauls forward. The wind is also said to veer when it shifts with the sun. Veer, v. t. Defn: To direct to a different course; to turn; to wear; as, to veer, or wear, a vessel. To veer and haul (Naut.), to pull tight and slacken alternately. Totten. -- To veer away or out (Naut.), to let out; to slacken and let run; to pay out; as, to veer away the cable; to veer out a rope.