venter

n. (உள்.) தொந்தி, வயிறு, தசைத் தொங்கற் பகுதி, எலும்பின் உந்து புடைப்பு, எலும்பின் உட்கவிந்த பகுதி, இலை மேற்பரப்பு, இலை மேற்பகுதி, இடைப்புடைப்பு, (சட்.) கருப்பை, தாய்.

---

Vent"er, n. Defn: One who vents; one who utters, reports, or publishes. [R.] Barrow. Vent"er, n. Etym: [L.] 1. (Anat.) (a) The belly; the abdomen; -- sometimes applied to any large cavity containing viscera. (b) The uterus, or womb. (c) A belly, or protuberant part; a broad surface; as, the venter of a muscle; the venter, or anterior surface, of the scapula. 2. (Zoöl.) Defn: The lower part of the abdomen in insects. 3. (Rom. & O. E. Law) Defn: A pregnant woman; a mother; as, A has a son B by one venter, and a daughter C by another venter; children by different venters.

---