unitarian
-1 n. தனியொருமைக்கோட்பாட்டாளர், கிறித்தவ சமயத்துறையில் இறை மூவொருமை மறுத்துத் தனியொருமையை வலியுறுத்தும் தனித் திருச்சபை உறுப்பினர்.-2 n. தனியொருமைவாதி, அரசியல்துறையில் ஒரு தனிமை அரசுக்கோட்பாட்டை ஆதரிப்பவர், மைய வலிமைக்கோட்பாட்டாளர், கூட்டரசில் மைய ஆட்சி வலிமையினை ஆதரிப்பவர், (பெ.) ஒருதனியான, ஒருமைப்பட்ட, ஒருநிலை உடைய, (கண.) ஒன்றலகு வாயிலான.
U`ni*ta"ri*an, n. Etym: [Cf. F. unitaire, unitairien, NL. unitarius. See Unity.] 1. (Theol.) Defn: One who denies the doctrine of the Trinity, believing that God exists only in one person; a unipersonalist; also, one of a denomination of Christians holding this belief. 2. One who rejects the principle of dualism. 3. A monotheist. [R.] Fleming. U`ni*ta"ri*an, a. Defn: Of or pertaining to Unitarians, or their doctrines. U`ni*ta"ri*an, n. Etym: [Cf. F. unitaire, unitairien, NL. unitarius. See Unity.] 1. (Theol.) Defn: One who denies the doctrine of the Trinity, believing that God exists only in one person; a unipersonalist; also, one of a denomination of Christians holding this belief. 2. One who rejects the principle of dualism. 3. A monotheist. [R.] Fleming. U`ni*ta"ri*an, a. Defn: Of or pertaining to Unitarians, or their doctrines.