humanitarian

n. மனிதப் பண்புடையவர், மனித இன நலப் பற்றுடையவர், கனவியல் அறச்சிந்தனையாளர், அருளிரக்கப் பண்புடையவர், மனித இனப்பொதுச்சமய அமைதியாளர், இயேசுநாதரை மனிதப் பண்புடையவராக மட்டுமே கொள்பவர், (பெ.) கனவியல் அறச்சிந்தனையுடைய, அருளிரக்கப் பண்புயை, மனிதஇனப் பொதுசமய அமைதியுடைய, மனிதப் பண்புடைய, மனித இனநலப் பற்றுடைய.

---

Hu*man`i*ta"ri*an, a. 1. (Theol. & Ch. Hist.) Defn: Pertaining to humanitarians, or to humanitarianism; as, a humanitarian view of Christ's nature. 2. (Philos.) Defn: Content with right affections and actions toward man; ethical, as distinguished from religious; believing in the perfectibility of man's nature without supernatural aid. 3. Benevolent; philanthropic. [Recent] Hu*man`i*ta"ri*an, n. Etym: [From Humanity.] 1. (Theol. & Ch. Hist.) Defn: One who denies the divinity of Christ, and believes him to have been merely human. 2. (Philos.) Defn: One who limits the sphere of duties to human relations and affections, to the exclusion or disparagement of the religious or spiritual. 3. One who is actively concerned in promoting the welfare of his kind; a philanthropist. [Recent]

---