trigon
n. முக்கோணவுரு, முக்கவட்டியாழ், பண்டைக் கிரேக்கர் வழங்கிய முக்கோணவுருவ யாழ், பண்டைக் கிரேக்கரிடையே வக்ஷ்ங்கிய மூவரிடைப் பந்தாட்டம், (வான்) வானவீதியில் 120 டிகிரி இடைப்பட்ட மூன்று இடைக்குறிகளுள் ஒன்று (வான்) மூவிராசித் தொகுதி, பன்னிரண்டு இஜ்சிகளையும் மூன்று மூன்றாகத் ரெதாகுத்த நான்கு தொகுதிகளுள் ஒன்று.n. முக்கோணவுரு, முக்கவட்டியாழ், பண்டைக் கிரேக்கர் வழங்கிய முக்கோணவுருவ யாழ், பண்டைக் கிரேக்கரிடையே வக்ஷ்ங்கிய மூவரிடைப் பந்தாட்டம், (வான்) வானவீதியில் 120 டிகிரி இடைப்பட்ட மூன்று இடைக்குறிகளுள் ஒன்று (வான்) மூவிராசித் தொகுதி, பன்னிரண்டு இஜ்சிகளையும் மூன்று மூன்றாகத் ரெதாகுத்த நான்கு தொகுதிகளுள் ஒன்று.
Tri"gon, n. Etym: [L. trigonum, Gr. Tri-) + trigone.] 1. A figure having three angles; a triangle. 2. (Astrol.) (a) A division consisting of three signs. (b) Trine, an aspect of two planets distant 120 degrees from each other. Hutton. 3. (Gr. & Rom. Antiq.) (a) A kind of triangular lyre or harp. (b) A kind of game at ball played by three persons standing at the angular points of a triangle. Tri"gon, n. (Zoöl.) Defn: The cutting region of the crown of an upper molar, usually the anterior part. That of a lower molar is the Tri"go*nid.