tickle

n. அக்குளுப்பு, மெய்க்கூச்ச உணர்ச்சி, மரப்பந்தாட்டத்தில் பந்துமட்டை உராய்வு, (வினை) அக்குளுத்தல் செய், மெக்கூச்சமுண்டாக்கு, நரம்புக்கிளர்ச்சியும் நகைப்பும் தோன்றும்படியாக இலேசாகத்தொடு, அக்குளுப்பு உணர்ச்சி பெறு, இதமாக உணர்ச்சி கிளறிவிடு, வேடிக்கை காட்டு, பொழுதுபோக்காக மகிழச் செய், மீன் வகையைக் கையினாற் பிடி.

Synonyms

Antonyms

Tic"kle, v. t. [imp. & p. p. Tickled; p. pr. & vb. n. Tickling.] Etym: [Perhaps freq. of tick to beat; pat; but cf. also AS. citelian to tickle, D. kittelen, G. kitzlen, OHG. chizzilon, chuzzilon, Icel. kitla. Cf. Kittle, v. t.] 1. To touch lightly, so as to produce a peculiar thrilling sensation, which commonly causes laughter, and a kind of spasm which become dengerous if too long protracted. If you tickle us, do we not laugh Shak. 2. To please; to gratify; to make joyous. Pleased with a rattle, tickled with a straw. Pope. Such a nature Tickled with good success, disdains the shadow Which he treads on at noon. Shak. Tic"kle, v. i. 1. To feel titillation. He with secret joy therefore Did tickle inwardly in every vein. Spenser. 2. To excite the sensation of titillation. Shak. Tic"kle, a. 1. Ticklish; easily tickled. [Obs.] 2. Liable to change; uncertain; inconstant. [Obs.] The world is now full tickle, sikerly. Chaucer. So tickle is the state of earthy things. Spenser. 3. Wavering, or liable to waver and fall at the slightest touch; unstable; easily overthrown. [Obs.] Thy head stands so tickle on thy shoulders, that a milkmaid, if she be in love, may sigh it off. Shak.