terrestrial

n. நிலவுலகினர், நிலவுலகில் வாழ்பவர், (பெயரடை) நிலவுலகஞ் சார்ந்த, தெய்விகமல்லாத, இம்மைக்குரிய, உலகியல் பற்றுடைய, சமயப்பற்றற்ற, நிலவுலகப்பரப்புக்குரிய, வானமண்டஞ் சாரா, நிலப்பரப்புக்குரிய, நீர்ப்பரப்பல்லாத, (வில) நிலத்தில் வாழ்கிற.

Synonyms

Antonyms

Ter*res"tri*al, a. Etym: [L. terrestris, from terra the earth. See Terrace.] 1. Of or pertaining to the earth; existing on the earth; earthly; as, terrestrial animals. "Bodies terrestrial." 1 Cor. xv. 40. 2. Representing, or consisting of, the earth; as, a terrestrial globe. "The dark terrestrial ball." Addison. 3. Of or pertaining to the world, or to the present state; sublunary; mundane. Vain labors of terrestrial wit. Spenser. A genius bright and base, Of towering talents, and terrestrial aims. Young. 4. Consisting of land, in distinction from water; belonging to, or inhabiting, the land or ground, in distinction from trees, water, or the like; as, terrestrial serpents. The terrestrial parts of the globe. Woodward. 5. Adapted for the observation of objects on land and on the earth; as, a terrestrial telescope, in distinction from an astronomical telescope. -- Ter*res"tri*al*ly, adv. -- Ter*res"tri*al*ness, n. Ter*res"tri*al, n. Defn: An inhabitant of the earth.