superior

n. மேல்நிலையர், மேம்பட்ட நிலையுடையவர், தகுதி மேம்பட்டவர், மேலவர், திருமட முதலவர், கன்னித்துறவியர் திருமடத்தலைவர், (பெ.) மேம்பட்ட, மேனிலைசார்ந்த, மேல் தகுதியுடைய, உயர்தரமான, மேல்தளஞ் சார்ந்த, உயரிடஞ்சார்ந்த, பண்புயர்ந்த, வகுப்புத்தொகுப்பு முறைவகையில் விஞ்சிய அகல்விரிவுடைய, பொதுநிலை கடந்த, வழக்குத்துக்கு மேம்பட்ட, மட்டுநிலை தாண்டிய, சராசரி நிலைகடநத, (தாவ.) புல்லிவட்டத்தின் அல்லது சூல் பையின் மேல் அமைந்துள்ள, ஒரு துறையில் மேம்பட்ட அல்லது பெரிய, மேம்பட்ட தொடர்புடைய, உயர் வகை சார்ந்த, உயர் வகுப்பினரான, மதிப்பேறிய, உயர்மதிப்பு வாய்ந்த, உயர்பாவனையுடைய, உயர்வுடையவராகக் கருதிக்கொள்கிற, வீறாப்பாக நடந்து கொள்கிற, பணிந்து போகாத, ஆட்படாத, விட்டுக்கொடுக்காத, சலுகைகள் காட்டாத, கைக்கூலி முதலியவற்றிற்கு மசியாத, உறுப்பு வல் மேற்கவிவான, இறகு வகையில் சிறிது மேன்மடிவான, (தாவ.) கருவக அறையில் மேல்நிலைகொண்ட, (அச்.) வரைமேலான.

Synonyms

Antonyms

Su*pe"ri*or, a. Etym: [L., compar. of superus being above, fr. super above, over: cf. F. supérieur. See Super-, and cf. Supreme.] 1. More elevated in place or position; higher; upper; as, the superior limb of the sun; the superior part of an image. 2. Higher in rank or office; more exalted in dignity; as, a superior officer; a superior degree of nobility. 3. Higher or greater in excellence; surpassing others in the greatness, or value of any quality; greater in quality or degree; as, a man of superior merit; or of superior bravery. 4. Beyond the power or influence of; too great or firm to be subdued or affected by; -- with to. There is not in earth a spectacle more worthy than a great man superior to his sufferings. Spectator. 5. More comprehensive; as a term in classification; as, a genus is superior to a species. 6. (Bot.) (a) Above the ovary; -- said of parts of the flower which, although normally below the ovary, adhere to it, and so appear to originate from its upper part; also of an ovary when the other floral organs are plainly below it in position, and free from it. (b) Belonging to the part of an axillary flower which is toward the main stem; posterior. (c) Pointing toward the apex of the fruit; ascending; -- said of the radicle. Superior conjunction, Superior planets, etc. See Conjunction, Planet, etc. -- Superior figure, Superior letter (Print.), a figure or letter printed above the line, as a reference to a note or an index of a power, etc; as, in x2 + yn, 2 is a superior figure, n a superior letter. Cf. Inferior figure, under Inferior. Su*pe"ri*or, n. 1. One who is above, or surpasses, another in rank, station, office, age, ability, or merit; one who surpasses in what is desirable; as Addison has no superior as a writer of pure English. 2. (Eccl.) Defn: The head of a monastery, convent, abbey, or the like.