suicide
n. தற்கொலை, (சட்.) வேண்டுமென்றே தன் உயிரைத்தான் வாங்கிக்கொள்ள முயலும் குற்றம், (சட்.) தற்கொலைஞர், வேண்டுமென்றே தன் உயிரைத் தான் வாங்க முயன்ற குற்றவாளி, தன் ஆக்கநல அழிப்பு, வருநலத் தன்னழிப்பு.
Su"i*cide, n. Etym: [L. sui of one's self (akin to suus one's own) + caedere to slay, to kill. Cf. So, adv., Homicide.] 1. The act of taking one's own life voluntary and intentionally; self-murder; specifically (Law), the felonious killing of one's self; the deliberate and intentional destruction of one's own life by a person of years of discretion and of sound mind. 2. One guilty of self-murder; a felo-de-se. 3. Ruin of one's own interests. "Intestine war, which may be justly called political suicide." V. Knox.