subordination

n. துணைமைநிலை, கீழ்நிலை, துணைமை நிலைக்கு இறக்குதல், கீழ்நிலை எய்துவித்தல், கீழடக்கம், குறைந்த முக்கியத்துவம், குறைந்த படித்தரம், பணிவு, படிப்படி இறக்க ஒழுங்கு, படிப்படி இறக்கக் கவான் உள்வளைவுத்தொகுதி.

---

Sub*or`di*na"tion, n. Etym: [Cf. F. subordination.] 1. The act of subordinating, placing in a lower order, or subjecting. 2. The quality or state of being subordinate or inferior to an other; inferiority of rank or dignity; subjection. Natural creature having a local subordination. Holyday. 3. Place of inferior rank. Persons who in their several subordinations would be obliged to follow the example of their superiors. Swift.

---