stupor
n. மசணைத்தன்மை, மதிமயக்க நிலை, உன்மத்தநிலை, உணர்விழந்த தன்மை, மந்தநிலை, உணர்வுக் கிளர்ச்சியற்ற நிலை, வியப்பதிர்ச்சி, செயலற்ற திகைப்பு நிலை.
Stu"por, n. Etym: [L., from stupere to be struck senseless.] 1. Great diminution or suspension of sensibility; suppression of sense or feeling; lethargy. 2. Intellectual insensibility; moral stupidity; heedlessness or inattention to one's interests.