spine
n. முள்ளந்தண்டு, தண்டெலும்பு, முதுகந்தொண்டு, முதுகெலும்பு, (தாவ.) முள், இலை முதலிய உறுப்புக்களின் கூர்முனைத, மாறிய உருவான முட்பகுதி, ஓரு முனைப்பு, புத்தக அடுக்கில் புத்தக விளிம்பு முனைப்பு.
Spine, n. Etym: [L. spina thorn, the spine; akin to spica a point: cf. OF. espine, F. épine. Cf. Spike, Spinet a musical instrument, Spinny.] 1. (Bot.) Defn: A sharp appendage to any of a plant; a thorn. 2. (Zoöl.) (a) A rigid and sharp projection upon any part of an animal. (b) One of the rigid and undivided fin rays of a fish. 3. (Anat.) Defn: The backbone, or spinal column, of an animal; -- so called from the projecting processes upon the vertebræ. 4. Anything resembling the spine or backbone; a ridge.