sore
n. பரு, ஊறுபாடு, வெம்புண், நைவூறுபாடு, புண்பட்ட இடம், பொறி வேதனைத்தலம், தொடப் பொறுக்காதபகுதி, சொல்லப்பொறாத செய்தி, எரிச்சலுட்டும் காரியம், நினைக்கப்பொறாத துயரம், பருவரல், துன்பம், (பெ.) புண்பட்ட, நலிவுற்ற, நோய்ப்பட்ட, நொய்வுடைய, உள் நோவுடைய, கொடிய, வேதனை தருகின்ற, நோவுபொறுக்கலாற்றாத, எரிச்சல்தருகிற, தொடப்பொறாத, நினைக்கப்பொறாத, கடுந்துயரளிக்கிற, துயரார்ந்த, நினைத்து வருந்துகிற, நினைத்து வருந்துவதற்குரிய, கடுமையான, (வினை.) புண்படுத்து, வேதனையூட்டு, (வினையடை.) காடுநோவு தருவதாக, அருந்துயரளிப்பதாக, எரிச்சலுடன், கடுமையாக, ஆவலுடன், மிகவும், மிகுதியாக, மிக மோசமாக.
Synonyms
painful, irritated, susceptible, excoriated, raw, scarified,ulcerous, grievous, afflictive, heavy, burdensome #noun pustule, abscess, ulcer
Antonyms
painless, sound, whole, healthful, healed, unbroken,unscarified, light, trivial, unburdensome, pleasant, untroublesome,grateful #noun
Sore, a. Etym: [F. saure, sore, sor; faucon sor a sore falcon. See Sorrel, n.] Defn: Reddish brown; sorrel. [R.] Sore falcon. (Zoöl.) See Sore, n., 1. Sore, n. (Zoöl.) Defn: A young hawk or falcon in the first year. 2. (Zoöl.) Defn: A young buck in the fourth year. See the Note under Buck. Sore, a. [Compar. Sorer (; superl. Sorest.] Etym: [OE. sor, sar, AS. sar; akin to D. zeer, OS. & OHG. s, G. sehr very, Icel. sarr, Sw. sår, Goth. sair pain. Cf. Sorry.] 1. Tender to the touch; susceptible of pain from pressure; inflamed; painful; -- said of the body or its parts; as, a sore hand. 2. Fig.: Sensitive; tender; easily pained, grieved, or vexed; very susceptible of irritation. Malice and hatred are very fretting and vexatious, and apt to make our minds sore and uneasy. Tillotson. 3. Severe; afflictive; distressing; as, a sore disease; sore evil or calamity. Shak. 4. Criminal; wrong; evil. [Obs.] Shak. Sore throat (Med.), inflammation of the throat and tonsils; pharyngitis. See Cynanche. -- Malignant, Ulcerated or Putrid, sore throat. See Angina, and under Putrid. Sore, n. Etym: [OE. sor, sar, AS. sar. See Sore, a.] 1. A place in an animal body where the skin and flesh are ruptured or bruised, so as to be tender or painful; a painful or diseased place, such as an ulcer or a boil. The dogs came and licked his sores. Luke xvi. 21. 2. Fig.: Grief; affliction; trouble; difficulty. Chaucer. I see plainly where his sore lies. Sir W. Scott. Gold sore. (Med.) See under Gold, n. Sore, adv. Etym: [AS. sare. See Sore, a.] 1. In a sore manner; with pain; grievously. Thy hand presseth me sore. Ps. xxxviii. 2. 2. Greatly; violently; deeply. [Hannah] prayed unto the Lord and wept sore. 1 Sam. i. 10. Sore sighed the knight, who this long sermon heard. Dryden.