solitarily
adv. தனிமையாக, தனிவாழ்வாக, தனிவாழ்வுப் பண்போடு, ஒதுங்கிய நிலையில், கூடிப்பழகாத நிலையில்.
Sol"i*ta*ri*ly, adv. Defn: In a solitary manner; in solitude; alone. Mic. vii. 14.
adv. தனிமையாக, தனிவாழ்வாக, தனிவாழ்வுப் பண்போடு, ஒதுங்கிய நிலையில், கூடிப்பழகாத நிலையில்.
Sol"i*ta*ri*ly, adv. Defn: In a solitary manner; in solitude; alone. Mic. vii. 14.