sniff
n. மோப்பு, மோந்து பார்க்கை, மூச்சுவலிப்பு, வன்மையாக மூக்குவழிக் காற்றுறிஞ்சுகை, மூச்சு வலிப்பொலி, காற்று வலிப்பளவு, ஒருதடமை உறிஞ்சு காற்றளவு, காற்றின் சுற்றுவீச்சு, சிறு காற்றலை, காற்றின் சிறுவீச்சளவு, மண அலை, (வினை.) மூச்சு வலி, வன்மையாக மூக்குவழி காற்று உறிஞ்சு, சிவ்வொலி செய், மூச்சு வலிப்பொலி செய், மூச்சுவலிப்புமூலம் ஏளனக்குறிப்புக் காட்டு, மூச்சுவலித்து வெறுப்புக் குறித்துக்காட்டு, மூச்சுவலித்து இகழ்ச்சி தோற்றுவி, சிவ்வொலி மூலம் மனக்குறை குறித்துக்காட்டு, நாய்வகையில் சுற்றி மோந்துபார்த்துக் காலைக்கடிக்க வட்டமிடு, மோந்துபார், சிவ்வென்றுறிஞ்சி மோப்பம் நோக்கு, நீர்மவகையில் சற்றே உறிஞ்சு குறிப்புக்காட்டு, காற்றுவகையில் சற்றே உள்வாங்கிப்பார், தேறல் மணத்திறங் காண், மலர்முகர்ந்து மணநுகர்வுறு, ஊன் முகர்ந்து மணக்கூறு நோக்கு.
Sniff, v. i. [imp. & p. p. Sniffed or Snift; p. pr. & vb. n. Sniffing.] Etym: [OE. sneven; akin to snivel, snuff; cf. Dan. snive to sniff. See Snuff, v. t.] Defn: To draw air audibly up the nose; to snuff; -- sometimes done as a gesture of suspicion, offense, or contempt. So ye grow squeamish, gods, and sniff at heaven. M. Arnold. Sniff, v. t. 1. To draw in with the breath through the nose; as, to sniff the air of the country. 2. To perceive as by sniffing; to snuff, to scent; to smell; as, to sniff danger. Sniff, n. Defn: The act of sniffing; perception by sniffing; that which is taken by sniffing; as, a sniff of air.