shrive

v. குறை ஏற்பினைக் கேட்டுப் பழிபாவங்களினின்றும் விடுவி, நோன்பு வகுத்துக்கொடுத்துப் பழிபாவங்களினின்றும் விடுவி, செய்ததற்கு இரங்குபவர் வகையில் பழிபாவங்களை ஒப்புக்கொண்டு விடுவிக்கப்பெறுதற்காகச் சமயகுருவினிடம் தன்னை ஒப்படைத்துக்கொள்.

---

Shrive, v. t. [imp. Shrived or Shrove (; p. p. Shriven or Shrived; p. pr. & vb. n. Shriving.] Etym: [OE. shriven, schriven, AS. scrivan to shrive, to impose penance or punishment; akin to OFries. skriva to impose punishment; cf. OS. biskriban to be troubled. Cf. Shrift, Shrovetide.] 1. To hear or receive the confession of; to administer confession and absolution to; -- said of a priest as the agent. That they should shrive their parishioners. Piers Plowman. Doubtless he shrives this woman, . . . Else ne'er could he so long protract his speech. Shak. Till my guilty soul be shriven. Longfellow. 2. To confess, and receive absolution; -- used reflexively. Get you to the church and shrive yourself. Beau & Fl. Shrive, v. i. Defn: To receive confessions, as a priest; to administer confession and absolution. Spenser.

---