shrine

n. கோயில், புனிதப்பேழை, வண்ணக்கல்லறை, திருவிடம், தனிச்சிறப்புடைய புண்ணியத்தலம், தனிச்சிறப்புத்தொழுயடம், புனித நினைவுச்சின்னம் உள்ள இடம், (வினை.) திருச்சின்னமாக உட்கொண்டிரு, கோயில்கொள்ளு, போற்றிவைத்துப்பேணு.

---

Shrine, n. Etym: [OE. schrin, AS. scrin, from L. scrinium a case, chest, box.] 1. A case, box, or receptacle, especially one in which are deposited sacred relics, as the bones of a saint. 2. Any sacred place, as an altar, tromb, or the like. Too weak the sacred shrine guard. Byron. 3. A place or object hallowed from its history or associations; as, a shrine of art. Shrine, v. t. Defn: To enshrine; to place reverently, as in a shrine. "Shrined in his sanctuary." Milton.

---