salvation

n. வீடுபேறு, முத்தி, பேரின்பப்பேறு, கடைகாப்பு, உய்தி, கடைத்தேற்றம், இயேசுநாதர் அருளால் பாபவிமோசனம் பெற்று வீடுபேறு எய்துதல், இழப்பு மீட்பு, இடர்காப்பு மீட்பு, இழப்பு மீட்பாளர், இடர்காப்பு மீட்பர், இழப்புமீட்டும் பொருள், இடர்காத்து மீட்கும்பொருள், தாரகம், மீட்பாற்றல்.

Synonyms

Antonyms

Sal*va"tion, n. Etym: [OE. salvacioun, sauvacion, F. salvation, fr. L. salvatio, fr. salvare to save. See Save.] 1. The act of saving; preservation or deliverance from destruction, danger, or great calamity. 2. (Theol.) Defn: The redemption of man from the bondage of sin and liability to eternal death, and the conferring on him of everlasting happiness. To earn salvation for the sons of men. Milton. Godly sorrow worketh repentance to salvation. 2. Cor. vii. 10. 3. Saving power; that which saves. Fear ye not; stand still, and see the salvation of the Lord, which he will show to you to-day. Ex. xiv. 13. Salvation Army, an organization for prosecuting the work of Christian evangelization, especially among the degraded populations of cities. It is virtually a new sect founded in London in 1861 by William Booth. The evangelists, male and female, have military titles according to rank, that of the chief being "General." They wear a uniform, and in their phraseology and mode of work adopt a quasi military style.