damnation
n. மீளா நரகு, நீங்காப் பழி, நிலையான தண்டனை, நாடகத்தை உவ்ர்ச்சியின்ற3வப் பார்த்தல், நாடகத்தைப் பின்வாங்குவித்தல்,
Dam*na"tion, n. Etym: [F. damnation, L. damnatio, fr. damnare. See Damn.] 1. The state of being damned; condemnation; openly expressed disapprobation. 2. (Theol.) Defn: Condemnation to everlasting punishment in the future state, or the punishment itself. How can ye escape the damnation of hell Matt. xxiii. 33. Wickedness is sin, and sin is damnation. Shak. 3. A sin daserving of everlasting punishment. [R.] The deep damnation of his taking-off. Shak.