rotten

a. அழகிய, சிதைந்துகெட்ட, சிதைந்து நைந்த, பழகிக் கிழித்த, நாட்பட்டு மக்கிய, பட்டழிந்த, இற்றுப் போன, உள்தகர்வுற்ற, பொடிபொடியாய் உதிர்கிற,ஆடு வகையில் ஈரற் கோளாறு நோயுற்ற, ஊழலான, கெட்டழிந்த, சமுதாயவகையில் சீரழிந்த, அரசயில்வகையில் கட்டழிவுற்ற, திறனழிவுற்ற, பதனழிவற்ற, சுவைக்குதவாத, பயனற்ற, அருவருக்கத்தக்க, விருமபத்தகாத, மோசமான.

Synonyms

Antonyms

Rot"ten, a. Etym: [Icel. rotinn; akin to Sw. rutten, Dan. radden. See Rot.] Defn: Having rotted; putrid; decayed; as, a rotten apple; rotten meat. Hence: (a) Offensive to the smell; fetid; disgusting. You common cry or curs! whose breath I hate As reek of the rotten fens. Shak. (b) Not firm or trusty; unsound; defective; treacherous; unsafe; as, a rotten plank, bone, stone. "The deepness of the rotten way." Knolles. Rotten borough. See under Borough. -- Rotten stone (Min.), a soft stone, called also Tripoli (from the country from which it was formerly brought), used in all sorts of finer grinding and polishing in the arts, and for cleaning metallic substances. The name is also given to other friable siliceous stones applied to like uses. Syn. -- Putrefied; decayed; carious; defective; unsound; corrupt; deceitful; treacherous. -- Rot"ten*ly, adv. -- Rot"ten*ness, n.