resultant
n. (இய) கூட்டு விளைவாக்கம், ஒரு புள்ளி மீதியங்கும் பல்திசைப் பல்லாற்றல்களின் மொத்த விளைவான ஒருதிசைப்பட்ட ஓராற்றல் விளைவு, இணைவாக்க விளைவு, (பெயரடை) பயனான, விளைவான, இணைவாக்க விளைவான, (இய) கூட்டு விளைவாக்கமான.
Re*sult"ant, a. Etym: [L. resultans, p. pr. : cf. F. résultant.] Defn: Resulting or issuing from a combination; existing or following as a result or consequence. Resultant force or motion (Mech.), a force which is the result of two or more forces acting conjointly, or a motion which is the result of two or more motions combined. See Composition of forces, under Composition. Re*sult"ant, n. Defn: That which results. Specifically: (a) (Mech.) A reultant force or motion. (b) (Math.) An eliminant. The resultant of homogeneous general functions of n variables is that function of their coefficients which, equaled to zero, expresses in the simplest terms the condition of the possibility of their existence. Sylvester.