reprieve

n. இடை ஓய்வுக்காலம், இடைவேளைத்தளர்வு, உயிர்த் தண்டனை நிறைவேற்றக்கால ஒத்திவைப்பு, மரண தண்டனை நிறைவேற்ற ஒத்திவைப்பு, உயிர்த்தண்டனைக் குறைப்பு, உயிர்த்தண்டனைக் குறைப்பாணை, உயிர்த் தண்டனை வகை மாற்றீடு, உயிர்த்தண்டனை வகை மாற்றீட்டாணை, (வினை) இடை ஓய்வு அளி, மீட்டாதரி, விடுவிப்புச் செய்து ஆதரவுகாட்டு, மரண தண்டனை நிறைவேற்ற நாளை ஒத்திப்போடு, உயிர்த்தண்டனை நிறைவேற்றத்தை ஒத்திவை.

---

Synonyms

#noun respite, acquittal, suspension, delay, interval, pardon,amnesty, intermission

Antonyms

#noun condemnation, conviction, reprisal, retribution

Re*prieve (r-prv"), v. t. [imp. & p. p. Reprieved (-prvd"); p. pr. & vb. n. Reprieving.] Etym: [OE. repreven to reject, disallow, OF. reprover to blame, reproach, condemn (pres. il reprueve), F. réprouver to disapprove, fr. L. reprobare to reject, condemn; pref. re- re- + probare to try, prove. See Prove, and cf. Reprove, Reprobate.] 1. To delay the punishment of; to suspend the execution of sentence on; to give a respite to; to respite; as, to reprieve a criminal for thirty days. He reprieves the sinnner from time to time. Rogers. 2. To relieve for a time, or temporarily. Company, thought it may reprieve a man from his melaneholy yet can not secure him from his conscience. South. Re*prieve" (r-prv"), n. 1. A temporary suspension of the execution of a sentence, especially of a sentence of death. The morning Sir John Hotham was to die, a reprieve was sent to suspend the execution for three days. Clarendon. 2. Interval of ease or relief; respite. All that I ask is but a short reprieve, ll I forget to love, and learn to grieve. Denham.

---