renegade
n. கட்சிமாறி, கட்சியைக் காட்டிக் கொடுப்பவர், கொள்கை துற்ந்தவர், கட்சியை விட்டோ டியவர், சமய மாறுபவர், (வினை) கொள்கை துற.
Synonyms
Antonyms
Ren"e*gade (rn"-gd), n. Etym: [Sp. renegado, LL. renegatus, fr. renegare to deny; L. pref. re- re- + negare to deny. See Negation, and cf. Runagate.] Defn: One faithless to principle or party. Specifically: (a) An apostate from Christianity or from any form of religious faith. James justly regarded these renegades as the most serviceable tools that he could employ. Macaulay. (b) One who deserts from a military or naval post; a deserter. Arbuthnot. (c) A common vagabond; a worthless or wicked fellow.