rant

n. ஆரவாரவுரை, கடபுடா, பிய்த்துத் தள்ளுதல், முடுக்கிசை, வசைச்சொல், மாரி, களியாட்ட ஆர்ப்பாட்டம், ஆர்ப்படட்டம், முடுக்கிடிசை, (வினை)பகட்டாரவாரமாகச் சொற்பொழிவாற்று, கண்டி, வசைமாரி வீசு, நாகப் பாணியில் வாய்வீச்சடி, சமயமேடையில் கூச்சலிட்டு முழக்கஞ்செய், களியாட்ட ஆர்ப்பாட்டஞ் செய்.

Synonyms

Antonyms

Rant, v. i. [imp. & p. p. Ranted; p. pr. & vb. n. Ranting.] Etym: [OD. ranten, randen, to dote, to be enraged.] Defn: To rave in violent, high-sounding, or extravagant language, without dignity of thought; to be noisy, boisterous, and bombastic in talk or declamation; as, a ranting preacher. Look where my ranting host of the Garter comes! Shak. Rant, n. Defn: High-sounding language, without importance or dignity of thought; boisterous, empty declamation; bombast; as, the rant of fanatics. This is a stoical rant, without any foundation in the nature of man or reason of things. Atterbury.