propitiatory

n. இரக்கத்தின் இருக்கை, யூதரிடையே இறை ஒப்பந்தக் கட்டளைகள் வைத்திருக்கும் பொன்னார்ந்த முகடு, அருள் வள்ளல் இயேசுநாதர்பெட்டி, (பெ.) மனக்குறையாற்றுகிற, சினமாற்றுகிற, அமைதிப்படுத்துகிற, பழிமாற்றீடு செய்கிற.

---

Pro*pi"ti*a*to*ry, a. Etym: [L. propitiatorius: cf. F. propitiatoire.] Defn: Having the power to make propitious; pertaining to, or employed in, propitiation; expiatory; as, a propitiatory sacrifice. Sharp. Pro*pi"ti*a*to*ry, n. Etym: [L. propitiatorium.] (Jewish Antiq.) Defn: The mercy seat; -- so called because a symbol of the propitiated Jehovah. Bp. Pearson.

---