preceptory

n. (வர.) புனித யாத்திரைக் காவற்பணிமேற்கொண்ட சமயத் தொண்டர் படைக்குழுவின் துணைநிலைப் பிரிவினர், சமயத் தொண்டர்படைத் துணை நிலைப் பிரிவினர்க்குரிய மனையிடம், சமயத்தொண்டர் படைத்துணை நிலைப் பிரிவுநிலை.

---

Pre*cep"to*ry, a. Defn: Preceptive. "A law preceptory." Anderson (1573). Pre*cep"to*ry, n.; pl. Preceptories. Etym: [LL. praeceptoria an estate assigned to a preceptor, from L. praeceptor a commander, ruler, teacher, in LL., procurator, administrator among the Knights Templars. See Preceptor.] Defn: A religious house of the Knights Templars, subordinate to the temple or principal house of the order in London. See Commandery, n., 2.

---