precentor
n. இசைக்குழுத் தலைவன், (வர.) திருச்சபைக் குழுவில் தன் கடமையைப் பகர ஆளுக்கு விட்டுச்செல்லும் உரிமை படைத்திருந்த முற்கால உறுப்பினர்.
Pre*cen"tor, n. Etym: [L. praecentor, fr. praecinere to sing before; prae before + canere to sing. See Chant.] Defn: A leader of a choir; a directing singer. Specifically: (a) The leader of the choir in a cathedral; -- called also the chanter or master of the choir. Hook. (b) The leader of the congregational singing in Scottish and other churches.