picaroon
n. போக்கிரி, திருடன், கடற்கொள்ளையாள், கொள்ளைக்கப்பல், (வினை.) கொள்ளையாளைச் செயலாற்று.
Pic`a*roon", n. Etym: [Sp. picaron, aug. of picaro roguish, n., a rogue.] Defn: One who plunders; especially, a plunderer of wrecks; a pirate; a corsair; a marauder; a sharper. Sir W. Temple.