personification
n. தற்குறிப்பேற்றம், ஆளுருவாக்குதல், பண்பைப் பண்பியாக உருவகஞ் செய்தல், கருத்தளவான ஒன்றன் எடுத்துக்காட்டாகக் கருதப்படுவர், ஓர் இயல்பின் உருவகம் எனக் கருதப்படும் பொருள்.
Per*son`i*fi*ca"tion, n. Etym: [Cf. F. personnification.] 1. The act of personifying; impersonation; embodiment. C. Knight. 2. (Rhet.) Defn: A figure of speech in which an inanimate object or abstract idea is represented as animated, or endowed with personality; prosopopas, the floods clap their hands. "Confusion heards his voice." Milton.