olden
a. (செய்) முற்காலத்திய, பழங்காலத்திய, பண்டைநாளைய, (வினை) மூப்பால் தளர்வுறு, முதுமையால் தளர்வுறுத்து,
Old"en, a. Defn: Old; ancient; as, the olden time. "A minstrel of the olden stamp." J. C. Shairp. Old"en, v. i. Defn: To grow old; to age. [R.] She had oldened in that time. Thackeray.