officer

n. அலுவலர், பணியாளர், பணித்துறைவர், உயர் பணியாளர், பொதுப்பணியாளர், படைத்துறை ஆணையர், கடற்படைத்துறை ஆணையாளர், விமானப்படைத்துறை ஆணையர், பணித்துறைக் குழுவின் ஆணையர், திடட்டக்குழு ஆணையாளர், சங்க ஆட்சிக்குழுவினர், காவல்துறையினர், மேலாளால், பணித்துறைப் பொறுப்பாளர், பணித்துறை நான்காம் தள நன்மதிப்புப்படி, (வினை) பணியாளர்களஅமைத்துக்கொடு, பணியாளர்கள்மீது, (வினை) பணியாளர்களைமீது, மேலாட்சி நடத்து, மேரலாளராகச் செலாற்று.

Synonyms

Antonyms

Of"fi*cer, n. Etym: [F. officier. See Office, and cf. Official, n.] 1. One who holds an office; a person lawfully invested with an office, whether civil, military, or ecclesiastical; as, a church officer; a police officer; a staff officer. "I am an officer of state." Shak. 2. (U. S. Mil.) Defn: Specifically, a commissioned officer, in distinction from a warrant officer. Field officer, General officer, etc. See under Field, General. etc. -- Officer of the day (Mil.), the officer who, on a given day, has charge for that day of the quard, prisoners, and police of the post or camp. -- Officer of the deck, or Officer of the watch (Naut.), the officer temporarily in charge on the deck of a vessel, esp. a war vessel. Of"fi*cer, v. t. [imp. & p. p. Officered; p. pr. & vb. n. Officering.] 1. To furnish with officers; to appoint officers over. Marshall. 2. To command as an officer; as, veterans from old regiments officered the recruits.