obstructive

n. தடங்கல், முன்னேற்றத்தைத் தடுப்பவர், (பெயரடை) இடையூறு செய்கிற, தடங்கலுண்டுபண்ணும் நோக்கங்கொண்ட.

---

Ob*struct"ive, a. Etym: [Cf.F. obstrictif.] Defn: Tending to obstruct; presenting obstacles; hindering; causing impediment. -- Ob*struct"ive*ly, adv. Ob*struct"ive, n. Defn: An obstructive person or thing.

---