obliquity
n. சரிவு, சாய்வு, ஓராயம்., கோட்டம், நேர்வு பிறழ்வு, செவ்விணைவின்மை, ஒருபோகாகவோ செங்குத்தாகவோ அமையா நிலை, பிழை ஏறுமாறான நிலை, ஒழுங்குத் தவறு,
Ob*liq"ui*ty, n.; pl. Obliquities. Etym: [L. obliquitas: cf. F. obliquité.] 1. The condition of being oblique; deviation from a right line; deviation from parallelism or perpendicularity; the amount of such deviation; divergence; as, the obliquity of the ecliptic to the equator. 2. Deviation from ordinary rules; irregularity; deviation from moral rectitude. To disobey [God]...imports a moral obliquity. South.