obelus
n. சொல் அல்லது வாசகம் போலி என்பதைக் காட்டுவதற்காகப் பண்டைச் சுவடிகளில் கையாளப்பட்ட அடையாளம், (அச்சு) அடிக்குறிப்புகளில் அல்டலது ஓரங்ககளில் கையாளப்படும் உடைவாள் குறி.
Ob"e*lus, n.; pl. Obeli. Etym: [L., fr. Gr. (Print.) Defn: A mark [thus ---, or ÷]; -- so called as resembling a needle. In old MSS. or editions of the classics, it marks suspected passages or readings.