masterful
n. அடம்பிடித்த, பிடிமுரண்டான ஆதிக்க மனப்பான்மையுள்ள, வீறாப்புடைய.
Mas"ter*ful, a. 1. Inclined to play the master; domineering; imperious; arbitrary. Dryden. 2. Having the skill or power of a master; indicating or expressing power or mastery. His masterful, pale face. Mrs. Browning.