juvenile
n. இளைஞர், இளமைப் பருவத்தினர், (பெ.) இளமையான, இளமைப் பருவஞ் சார்ந்த, இளைஞருக்குரிய, இளமைப் பருவத்துச் சிறப்பியல்பான.
Synonyms
Antonyms
Ju"ve*nile, a. Etym: [L. juvenilis, from juvenis young; akin to E. young: cf. F. juvénile, juvénil. See Young.] 1. Young; youthful; as, a juvenile appearance. "A juvenile exercitation." Glanvill. 2. Of or pertaining to youth; as, juvenile sports. Syn. -- Puerile; boyish; childish. See Youthful. Ju"ve*nile, n. Defn: A young person or youth; -- used sportively or familiarly. C. Bronté.