early

a. தொடக்க நேரத்துக்குரிய, தொடக்க காலத்துக்குரிய, தொடக்கத்தை அடுத்த, முற்பகுதி சார்ந்த, முந்திவந்த, முற்பட்ட, முந்துற எழுந்த, முன்கூட்டிச் சித்தமான, முற்காலத்திய, தொலை இறந்தகாலத்திய, அணிமை வருங்காலத்திய, (வினை) குறித்த காலத்துக்கு முன், முன்கூடடி, சரியான நேரத்தில், விரைவில், முந்தி, முற்பட, தொடக்கத்தில், தொடக்கத்தை அடுத்து, முற்பகுதியில், காலை நேரத்தில், விடியற்காலததில்.

Synonyms

Antonyms

Ear"ly, adv. Etym: [OE. erli, erliche, AS. ; sooner + lic like. See Ere, and Like.] Defn: Soon; in good season; seasonably; betimes; as, come early. Those that me early shall find me. Prov. viii. 17. You must wake and call me early. Tennyson. Ear"ly, a. [Compar. Earlier; superl. Earliest.] Etym: [OE. earlich. Early, adv.] 1. In advance of the usual or appointed time; in good season; prior in time; among or near the first; -- opposed to Ant: late; as, the early bird; an early spring; early fruit. Early and provident fear is the mother of safety. Burke. The doorsteps and threshold with the early grass springing up about them. Hawthorne. 2. Coming in the first part of a period of time, or among the first of successive acts, events, etc. Seen in life's early morning sky. Keble. The forms of its earlier manhood. Longfellow. The earliest poem he composed was in his seventeenth summer. J. C. Shairp. Early English (Philol.) See the Note under English. -- Early English architecture, the first of the pointed or Gothic styles used in England, succeeding the Norman style in the 12th and 13th centuries. Syn. -- Forward; timely; not late; seasonable.