jew
n. யூதர், எபிரேய இனத்தைச் சேர்ந்தவர், கடுவட்டிக்குக் கல்ன் கொடுப்பவர், கடுங்கண்டிப்பாளர், ஈவிரக்கமின்ஜீப் பேரம் செய்பவர், எவரையும் எஷீதில் நம்பாதவர், (வினை.) (பே-வ.) ஏய், மட்டிலாச் சூழ்ச்சி செய்து ஏமாற்று.
Jew, n. Etym: [OF. Juis, pl., F. Juif, L. Judaeus, Gr. Y Judah, son of Jacob. Cf. Judaic.] Defn: Originally, one belonging to the tribe or kingdom of Judah; after the return from the Babylonish captivity, any member of the new state; a Hebrew; an Israelite. Jew's frankincense, gum styrax, or benzoin. -- Jew's mallow (Bot.), an annual herb (Corchorus olitorius) cultivated in Syria and Egypt as a pot herb, and in India for its fiber. -- Jew's pitch, asphaltum; bitumen. -- The Wandering Jew, an imaginary personage, who, for his cruelty to the Savior during his passion, is doomed to wander on the earth till Christ's second coming.