island
n. தீவு, நீர்சூழ்நிலம், திட்டு, தனி ஒதுக்கிடம், தனி மைய இடம்., தெருக்கடப்பு நெறியில் இடைகாப்பான மேட்டிடம், கப்பலின் மேற்கட்டுமானம், கப்பற் பாலம், (உட) தனி இழைமத்தொகுதி, தனி உயிர்மத்தொகுதி, (வினை) நீர்சூழ்ந்த நிலமாக்கு, தனிப்படுத்தி வை, தீவுகளைப்போல் திட்டுகள் இணை.
Is"land, n. Etym: [OE. iland, yland, AS. igland, , ; ig, , island + land, lond, land. AS. ig, , is akin to AS. eá water, river, OHG. , G. au meadow, Icel. ey island, Dan. & Sw. ö, Goth. ahwa a stream, water, L. aqua water. The s is due to confusion with isle. Cf. Ait, Eyot, Ewer, Aquatic.] 1. A tract of land surrounded by water, and smaller than a continent. Cf. Continent. 2. Anything regarded as resembling an island; as, an island of ice. 3. (Zoöl.) Defn: See Isle, n., 2. Islands of the blessed (Myth.), islands supposed to lie in the Western Ocean, where the favorites of the gods are conveyed at death, and dwell in everlasting joy. Is"land, v. t. 1. To cause to become or to resemble an island; to make an island or islands of; to isle. Shelley. 2. To furnish with an island or with islands; as, to island the deep. Southey.