irreconcilable

n. ஒத்திணைந்து வராதவர், சட்ட முதலியவற்றுக்கு எவ்வகையிலும் ஒத்துவராதவர், விட்டுக்கொடுக்காத எதிரி, (பெயரடை) தன்மையில் கட்சி சட்டம் முதலியவற்றை எதிர்க்கிற, அமைதிப்படுத்த முடியாத.

Synonyms

Antonyms

Ir*rec"on*ci`la*ble, a. Etym: [Pref. ir- not + reconcilable: cf. F. irréconciliable.] Defn: Not reconcilable; implacable; incompatible; inconsistent; disagreeing; as, irreconcilable enemies, statements. -- Ir*rec"on*ci`la*ble*ness, n. -- Ir*rec"on*ci`la*bly, adv.