inhibit

v. தடைக்கட்டுச் செய், திருச்சபைச் சமயப்படி குறிப்பிட்ட ஆளைக்குறிப்பிட்ட செயல் செய்யக்கூடாதென்று தடைசெய், தடுப்பாணையிடு, திருச்சபைப் பணியாளர் பணிக்கடமைகளைச் செயற்படுத்தக் கூடாதென்று கட்டளையிடு, தடுத்து நிறுத்து, விலக்கி வை.

Synonyms

In*hib"it, v. t. [imp. & p. p. Inhibited; p. pr. & vb. n. Inhibiting.] Etym: [L. inhibitus, p. p. of inhibere; pref. in- in + habere to have, hold. See Habit.] 1. To check; to hold back; to restrain; to hinder. Their motions also are excited or inhibited . . . by the objects without them. Bentley. 2. To forbid; to prohibit; to interdict. All men were inhibited, by proclamation, at the dissolution, so much as to mention a Parliament. Clarendon. Burial may not be inhibited or denied to any one. Ayliffe.